hni olur ya, izlediğiniz bir filmde, dinlediğiniz bir şarkıda bir parıltı yakalarsınız ve dersiniz: "Bu mükemmeldi, ruh vardı bunda ruh." Portal ilk çıktığında tam olarak bu tepkiyi aldı. Çoklu oyuncu desteği yoktu ve tekli oyuncu seçeneği sadece 2-3 saat sürüyordu. Mod desteği vardı belki ama bu değildi tüm oyun basınından 90 ortalamasını almasını sağlayan. Ruh vardı oyunda, her tarafına mükemmellik işlenen, içine çeken bir oynanışa sahip, aynı anda hem basit hem de zorlayıcı olabilen, dengeli bir oyundu Portal. Ve emin olun, elimizdeki oyun bunların kat kat ötesine geçmiş bir yapıt.

İlk oyundan çok farklı bir oyun bekleyenler (ki var mı dünya üzerinde böyle biri yahu?!) bu beklentilerine elveda diyedursun; biz, harikulade tasarlanan, her birinde ayrı bir zekanın parıltısını açıkça görebildiğimiz bulmacalara dalıyoruz yine. Oyuna eklenen mekanikler bulmacaların çok daha zorlayıcı olmalarını sağlayabilecekken ekip (Super Meat Boy gibi) klavye zorluğuna yönelmek yerine insanları düşünsel zorluğa itmeye karar vermiş. Oyunun zor olmasını sağlayan tek şey sizin kaçırdığınız bir nokta, kafanızda yanmayan bir ampul oluyor. Eğer iyi bir gözlem yeteneğiniz varsa Portal 2 sizin için bir nebze daha kolay olacaktır. Ancak buradan oyunun durağanlaştığını veya aksiyonunun eksik kaldığını düşünmeyin, onlar da yerli yerinde; sadece devreye gireceği anı kolluyor.



Bilim adına, her yerde...


Chell'in yine başrolde olduğu Portal 2'ye Wheatley adında minik mavi bir robot katılıyor. Bu minik mavi gözlü şirin şey, İngiliz aksanı ile gevelediği şeylerle Aperture Science dehlizlerinde sizin neşe kaynağınız olacak. GLaDOS ise her zamanki gibi esprili kişiliğini koruyor. Kendisini yok ettiğimiz için biraz sinirli olsa da bilim için her şeyi gözardı ediyor ve bize yeni testler sunuyor. Canım ya...

"We're going to have fun... with science."

Ah, tabii ki; oyunun ilk çıkan videolarında görülen P-body ve Atlas da yukarıdaki karakterlerin yanlarında olmalılar. Valve, usta olduğu karakter yaratma alanında (bence) çığır açarak sizin kontrolünüzdeki bir robota dahi bir karakter ekleyebilmiş. Robot ya, ruhsuz metal yığınları... Ancak Valve'ın sihirli değneği olsa gerek oyundaki tüm robotların kendilerine ait bir ruhu, bir karakteri, sevdikleri, nefret ettikleri, yapmaktan hoşnut duydukları şeyler var ve bunları size doğal olarak hissettirebiliyorlar. Ya da ben fazla safım, İngiliz aksanı ile konuşan bir robotun bir kuştan korkup kaçmasını keyifle izleyebiliyorum. Bilmiyorum...
Atlas ve P-body oyunun çoklu oyuncu kısmında rol alıyorlar ve onlar da GLaDOS tarafından teste tabi tutuluyor. Açılabilecek portal sayısı 4'e çıkınca aldığınız zevk ve bulmacaların karmaşıklığı da 4'le çarpılıyor. Köprüler, zıplatıcılar, yerçekimini yokeden alanlar, barikatlar, jeller derken kafanız bir anda duman olabiliyor. Tabii bir de demin açtığınız portalın rengini hatırlayamayıp yanlış renkte portal açmak ve iki robotun cenazesine şahit olmak var. Neyse ki robotlar kolay yapılabilen varlıklar (ben de anlamadım ne dediğimi, idare ediverin (: ) ve GLaDOS'un bol yedek parça stoku var. Bu oyunda ölmeniz can sıkıntısına, bunalımlara ve kara kara düşünmelere değil, tam tersine bol bol kahkahaya neden oluyor. Yanlış bir yerden "Geronimo!!!" eşliğinde zıplayan bir robotu görmek, inanın tüm stresinizi kökten yok edecektir. Hele bir de mikrofonla iletişim halindeyseniz sizi çok zevkli bir 4-5 saat bekliyor. Mikrofonunuz yoksa üzülmeyin, Valve bu konuda yapılabilecek en iyi sistemi oturtmuş ve "Şuraya bak!", "Şuraya portal aç." veya "Bak 3 saniye sonra şunu yapıyorum hazır ol." demek oldukça kolay hale gelmiş. Karşınızdakinin sesini duymak ise elbette daha iyi bir seçenek ancak Portal 2'nin burada çuvalladığı bir alan var: Bölümler yüklenirken konuşmanız karşı tarafa gitmiyor. Steam üzerinden "Voice Chat" yapmanız ise oyun içindeki seçenek yüzünden olanaksız. Bu konudaki tek sorunun bu olması açıkçası çok büyük bir eksi değil ancak konuşmamızın non-stop iletilmesi gerekirdi diye düşünüyorum.



Güzel bir hayal ancak Chell, ne yazık ki, Gordon abisine çekmiş.


Eğer yazılarıma biraz baktıysanız oyunlarını konsollara uygun olması için basitleştiren, içindeki özü çıkaran kısacası oyununu direk darağacına gönderen firmalardan (ve dolayısıyla bu oyunlardan) nefret ederim. Neyse ki Valve onlardan biri değil. Zorluğu dengeli dağıtması ile her türden oyuncunun her platformda iyi oynayabilmesini sağlamış Valve (oyunun PS3 versiyonunu test etme fırsatım olmadı ancak sorduğum kişilerin ortak görüşü kontrollerin kusursuz olduğu yönündeydi). Ancak burada da değişik bir sorun karşımıza çıkıyor; neredeyse her "chamber" sonrasında yükleme ekranı görüyorsunuz. Sanırım konsolların bellek kısıtlaması yüzünden alınmış bir karar bu ama bir noktadan sonra baydığı da bir gerçek. Yükleme sürelerinin kısa olması ise bu suçu nispeten hafifleten bir durum.

Burada çok yalnız kalmıştım, sesini duymak iyi oldu. Şaka tabii ki. Senden nefret ediyorum.

"14 saat oynadık, bitti mi yani?" dediğinizi duyar gibiyim. Şu an için durum böyle ne yazık ki. Ancak bir süre sonra her tarafta oyuncuların hazırladıkları haritaların bulunduğunu göreceksiniz. Hal böyle olunca da 15 saat sonsuza giden bir limit olacak.

Sizi bilmiyorum ancak benim içimde küçük de olsa "Portal 2 acaba bu kadar şaşalı bir çıkışı kaldırabilir mi?" kuşkusu vardı. Valve'a bir an için bile olsa güvenmediğim için kendimi kınıyorum ve laflar hazırladım. Ben bu lafları kendime sayarken siz de 2011'in ve Valve'ın "şu anlık" en iyi oyununa kendinizi bırakın. "Geronimo!!!!"

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]