'Kalite kokusu alabilir olduk artık' derken, hala böyle başarısız film oyunlarının çıkması insanı hayli üzüyor. Bu tür projeler materyaline saygısızlıktan, hakaretten başka bir şey ifade etmiyor.

İşte, kara filmlerin en iyi örneklerinden biri olan, Quentin Tarantino imzalı Reservoir Dogs'a da yine aynı şekilde bir hakaret söz konusu.

Teknik açıdan aşırı yetersiz olan oyunda, yumuşatılmış ara videolar ve bazı mekan tasarımları dışında artı verilecek başka herhangi bir teknik özellik yok. Özellikle karakter modellemeleri çok köşeli ve aşırı derecede göze batıyor. Hele bir de araçlı bölümler var ki… Evlere şenlik. Anlayacağınız üzere, RD:TG grafiksel açıdan sınıfta kalıyor. Fakat bir noktaya değinmek istiyorum. Bir bölümde, taradığım mağaza kepenginde açılan deliklerin, 5 dakika sonra yine aynı yerinde olduğunu görmem kendi kendime şunu söyletti: "Keşke yapımcılar oyunun asıl ihtiyacı olan şeyleri es geçmeyip, böyle gereksiz ayrıntılarla uğraşmasaymış. Keşke orman alabilecek bir alana, birkaç çiçek dikmeyle yetinilmeseymiş. "

Filmin bu kadar tutulmasındaki önemli etkenlerden biri olan 70'lerin hit parçaları oyunda da yer alıyor. 'Little Green Bag' ile açılan menü, daha ilk dakikadan oyuncuyu havaya sokmaya yetiyor. Ayrıca araba kullandığımız bölümlerde, radyo kanalı şeklinde hazırlanan seçenekler, bize istediğimiz şarkıyı dinleyebilme imkânı veriyor. Profesyonelce hazırlandığı her halinden belli olan seslendirmeler ve ses efektleri, yapaylıktan uzak, artı getirecek cinsten. Filmdeki bazı repliklerin birebir oyuna aktarılması, an geliyor oyuncuyu film izliyormuş hissine kaptırıyor.

Keşke dediğim bir başka nokta ise kontroller. The Godfather'daki gibi otomatik nişan alma sistemi yerine gayet külfetli bir sistem olan 'crosshair' sistemini kullanan oyun, insanı sinir krizi geçirecek noktaya getirebiliyor. Ancak düşmana yaklaşıldığında 'L1' ile otomatik nişan alınabiliyor.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]